Η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ μετά την αποτυχημένη παναραβική καμπάνια κατά της Συρίας φαίνεται ότι βρήκαν τη χώρα που είναι έτοιμη να ξεκινήσει πόλεμο με τη Συρία, την Τουρκία. Ο Ερντογάν κάλεσε τους Τούρκους να προετοιμαστούν για πόλεμο γιατί η βουλή του έδωσε το δικαίωμα να το κάνει. Για τη Ρωσία αυτό είναι το χειρότερο πιθανό σενάριο.
Οι μονάρχες της περιοχής φαίνεται ότι μετατράπηκαν σε ανεξάρτητους παίκτες στη Μέση Ανατολή. Και έχουν και το απαραίτητο χρήμα και την απαραίτητη επιρροή για να το κάνουν αυτό. Οι ομόθρησκοι τους στην Τουρκία (παρεμπιπτόντως, όλοι οι ηγέτες της χώρας προήλθαν από την "Αδελφότητα"), επίσης διεκδικούν την παγκόσμια ηγεσία. Ενδιαφέρον επίσης είναι ότι το δύσμοιρο Συριακό βλήμα που προσγειώθηκε στην Τουρκία στις 3 Οκτωβρίου έσκασε ακριβώς μια μέρα μετά την δήλωση του Αιγύπτιου προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι ότι "είναι αποφασισμένος να μην εμπλακεί στη Συριακή κρίση". Εφόσον δε, η πρόσκληση του Εμίρη του Κατάρ για επιβολή κυρώσεων (στη Συρία) υπό την αιγίδα του Αραβικού Συνδέσμου δεν βρήκε υποστηρικτές στον ΟΗΕ, έκανε το τουρκικό χαρτί πρακτικά μονόδρομο.
Στις 4 Οκτωβρίου η Τουρκική Βουλή έδωσε το πράσινο φως για στρατιωτικές ενέργειες εκτός συνόρων της χώρας. Την Κυριακή ο πρωθυπουργός Ερντογάν κάλεσε του τουρκους να προετοιμαστούν για πόλεμο με τη γείτονα της. "Πρέπει να είσαι έτοιμος να πάς σε πόλεμο ανά πάσα στιγμή αν είναι απαραίτητο. Αν δεν είσαι έτοιμος για αυτό δεν είσαι κράτος δεν είσαι έθνος" Είχε δηλώσει τότε ο Ερντογάν.
Ωστόσο δηλώσεις τέτοιου είδους είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Για την ακρίβεια ο Ερντογάν δεν θα τολμήσει να εξαπολύσει μεγάλου εύρους επίθεση εναντίον της Συρίας, καθώς η γείτονας του έχει στρατό παρόμοιο με το δικό του. Πρώτα απο όλα η Συρία έχει ένα πολύ ισχυρό σύμμαχο στην περιοχή το σιιτικό Ιράν, ο πρόεδρος Ahmadinejad δήλωσε σε όλους τους τόνους ότι μια επίθεση κατά της Συρίας σημαίνει και επίθεση κατά του Ιράν με ότι σημαίνει αυτό. Είναι απίθανο ο Ahmadinejad να επιτρέψει να πέσει το καθεστώς Ασαντ καθώς σ αυτή την περίπτωση θα χάσει την διέξοδο του στην Μέση Ανατολή και θα περικυκλωθεί απο εχθρούς.
Δεύτερον, για προφανείς λόγους, αν και όχι ανοιχτά .. τη Συρία υποστηρίζει και το Ιράκ όπου την εξουσία την έχει ο σιίτης πρωθυπουργός Αλ Μαλίκι. Το Ιράκ προμηθεύει με πετρέλαιο τη Συρία παρά της Αμερικάνικες διαμαρτυρίες και τα αεροδρόμια του χρησιμεύουν ως τράνζιτ για τα Ιρανικά αεροσκάφη που μεταφέρουν όπλα προς τη Συρία σύμφωνα με τους Αμερικανούς.Στο Ιρακινό Κουρδιστάν χιλιάδες Σύροι Κούρδοι της μονάδας Peshmerga (έτοιμοι για θάνατο) είναι σε συνεχή στρατιωτική εκπαίδευση. Αυτή η φοβερή μονάδα είναι έτοιμη να περάσει τα σύνορα ανά πάσα ώρα και στιγμή και να υπερασπιστεί τους Κούρδους στη Συρία που είναι υπέρ του καθεστώτος Ασαντ και μάχονται ενάντια στους υποτιθέμενους αντάρτες που στην πραγματικότητα είναι μισθοφόροι. Οι Τουρκικές αρχές λαμβάνουν υπόψη τους αυτή την απειλή και τελευταία έχουν βομβαρδίσει τις θέσεις της μονάδας παρά της διαμαρτυρίες της Βαγδάτης.
Και αυτό είναι το τρίτο και μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Ερντογάν, το κουρδικό. Αν ξεκινήσει πόλεμο δεν θα μπορέσει να κρατήσει το τουρκικό Κουρδιστάν Ήδη βρίσκεται σε πόλεμο με τους Κούρδους με τις μάχες να προκαλούν σημαντικές απώλειες στις τουρκικές δυνάμεις. Αυτό γίνεται εμφανές καθημερινά στις ειδήσεις μόνο το τελευταίο μήνα στις μάχες έχασαν τη ζωή τους 500 τούρκοι. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του τουρκικού κέντρου οικονομικών και πολιτικών ερευνών η πλειονότητα των Τούρκων πιστεύει ότι η κυβερνητική πολιτική απέναντι στη Συρία είναι αυτή του αρπακτικού. Πιστεύουν δε, πως το τι κάνει η Συρία στο εσωτερικό της είναι δουλειά της Συρίας και η Τουρκία δεν έχει καμιά δουλειά να ανακατεύεται.
Τέταρτον, οι πιθανότητες υποστήριξης ενός τέτοιου πολέμου απο την Δύση είναι εξαιρετικά μικρές, η Ευρώπη έχει τα δικά της οικονομικά προβλήματα ενώ η Αμερική έχει στα χέρια της την καυτή πατάτα που λέγεται Ιράν. Ενώ ο πρόεδρος Ομπαμα έχει πάρει αποστάσεις απο το θέμα της επέμβασης στη Συρία και την ίδια στάση κρότησε και ο γ.γ του ΝΑΤΟ Ρασμούσεν γεγονός που φάνηκε στην σύνοδο των υπουργών αμύνης του ΝΑΤΟ στις 10 Οκτωβρίου Βασικά οι ΗΠΑ δεν έχουν λεφτά για ένα τέτοιο πόλεμο που μάλιστα προμηνύεται και μακρύς.
Πέμπτον, ρόλο παίζει και η πρόθεση της Τουρκίας να μπεί στην Ευρωπαική Ένωση παρά τις περί του αντιθέτου τελευταίες δηλώσεις της τουρκικής κυβέρνησης. Αν προχωρήσουν με πόλεμο εναντίων της Συρίας θα πρέπει να ξεχάσουν το ενδεχόμενο της ένταξης τους στην Ε.Ε καθώς η Ευρώπη δεν να βάλει στην ένωση ένα μέλος που είναι σε πόλεμο με γειτονική χώρα.
Έκτο, ο Πουτιν δεν πρόκειται να αφήσει την Τουρκία να "αγριέψει". Οποιαδήποτε νίκη των Wahhabis στη Συρία θα ανοίξει το δρόμο στους τρομοκράτες προς τον Καύκασο και σε άλλες μουσουλμανικές περιοχές της Ρωσίας. Αυτό έγινε προφανές απο τον επικεφαλής των Εθνικο-Θρησκευτικών μελετών του Ρωσικού Στρατηγικού Ινστιτούτου, Ραίς Σουλεμάνοβ. Σύμφωνα με δηλώσεις του ένας μεγάλος αριθμός φανατικών ισλαμιστών απο διάφορες περιοχές συμπεριλαμβανομένου και του Ταταρστάν, πολεμάνε εναντίων του Ασαντ σήμερα. Ένα γκρόυπ Τατάρων Wahhabis επέστρεψε στο Almetyevsk και αμέσως μετά μετακινήθηκε γρήγορα στο στο Mari El. Σύμφωνα το Σουλεμάνοβ "οι Τατάροι Wahhabis μπορεί να ενώσουν τις δυνάμεις τους με την σέχτα των Wahhabi στο Βόλγα που αναζητά ανθρώπους με τρομοκρατικές ικανότητες. Όλα αυτα θα ξεκαθαρίσουν μετά την επίσκεψη του Πούτιν στη Τουρκία στις 15 Οκτωβρίου".
Τέλος, υπάρχουν σημάδια ότι η Τουρκία και το υποτιθέμενο Συριακό Εθνικό Συμβούλιο αναζητάν διόδους διαπραγμάτευσης. Ο Τουρκος Υπ.Εξ. πρότεινε να αντικατασταθεί ο πρόεδρος Ασαντ απο τον αντιπρόεδρο της Συριακής κυβέρνησης Φαρούκ Αλ Σάρρα πού κατά τον Νταβούτογλου δείχνει ποιο λογικός. Ενώ στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι δηλώσεις του Συριακού Εθνικού Συμβουλίου. Ωστόσο οι Συριακές αρχές πιστεύουν ότι μπορούν να εμμείνουν στις θέσεις τους όσο μπορούν να κρατήσουν ζωντανό τον πρόεδρο Ασαντ."Δεν ζούμε πλέον στην Οθωμανική αυτοκρατορία"δήλωσε ο Σύρος υπουργός τύπου Ομράν Αλ Ζουμπί. Ενθαρρύνοντας την Τουρκική κυβέρνηση να σταματήσει να προωθεί προσωπικότητες αποδεκτές στην Τουρκική κοινωνία. Η θέση του καθεστώτος είναι απλή, ο Ασαντ θα παραμείνει πρόεδρος της χώρας μέχρι να λήξει η 7 ετής θητεία του που λήγει το 2014. Μετά τη λήξη της θητείας του προέδρου θα ανακηρυχθούν εκλογές και τότε οι Σύριοι θα αποφασίσουν ποιόν θέλουν για πρόεδρο.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου